Goed voorbereid wandelen met je hond

Een ongelukje zit in een klein hoekje. Je hoeft maar twee seconden weg te kijken. Als je beter had opgelet had je het kunnen voorkomen. In een halve seconde kan een leuke wandeling veranderen in een nachtmerrie. Tja, hoe goed we ons best ook doen voor onze honden, er kan altijd iets fout gaan. Een leuke wandeling waarbij je hond lekker losloopt kan in een nachtmerrie veranderen. En dit vertel ik je uit eigen ervaring. Door goed voorbereid te gaan wandelen met je hond kun je deze nachtmerrie een klein beetje minder erg maken.

Ik zal beginnen met je te vertellen welke zaken je minimaal goed voor elkaar moet hebben tijdens een wandeling. Ook al kennen jij en je hond de route goed en word de wandeling niet lang. Daarna zal ik je mijn verhaal vertellen van de dag dat we Lily kwijt waren voor 6 lange uren in het donker (en 20+ kilometers in de benen voor het zoeken).

Opgeladen telefoon

Dit is het puntje waar ik het meest van baalde dat ik niet goed voor elkaar had. Meestal ben ik juist degene waarvan de telefoon nog de volste accu heeft. Natuurlijk die ene dag niet, echt waar hoe zoek je het uit. Dus zorg ervoor dat je telefoon altijd vol is. Ga je in de auto naar een plekje om te wandelen? Laad dan je telefoon op met een autolader tijdens het rijden. Een auto lader is goedkoop en kan een geweldige uitkomst zijn.

Vertrouw er niet op dat iemand anders wel een telefoon bij zich heeft die gebruikt kan worden. Het kan gebeuren dat jullie wegen zich gaan scheiden, zoals je in mijn eigen verhaal kan lezen.

Bonuspunten: Neem ook een powerbank mee! Mocht je telefoon toch nog leegraken, dan kun je hem tijdens het wandelen of je hond zoeken als hij kwijtraakt toch nog opladen. Zo ben je pas echt goed voorbereid tijdens het wandelen met je hond.

Voldoende tegoed op je telefoon

Je hebt weinig aan een volle telefoon als je er niet mee kan bellen en niet mee op het internet kan. Dus zorg voor genoeg data en belminuten. Je nare ervaring van je hond kwijtraken word nog velen malen erger als je niemand kan bereiken. Data is nodig om foto’s te kunnen sturen naar de dierenambulance of voor het zoeken van contact gegevens als je het onderstaande punt niet goed voor elkaar hebt.

Telefoon nummers van belangrijke instanties

Je staat er niet alleen voor als je je hond kwijtraakt tijdens een wandeling. Er zijn instanties die je kunt inschakelen die je helpen door hun ogen open te houden of je zelfs kunnen helpen met zoeken. Dus als je je voorbereid op het wandelen met je hond is het belangrijk dat je de nummers van de onderstaande instantie in je telefoon hebt staan en/of zelfs op een apart (geplastificeerd) papiertje met je meeneemt.

Zorg ervoor dat je ten eerste het telefoonnummer hebt van de plaatselijke politie. Dus als je in een ander gebied gaat wandelen met je hond, zorg er dan voor dat je goed voorbereid bent. Bij de politie ga je aangeven dat je hond is vermist geraakt tijdens het wandelen. Geef aan dat je belt omdat je hond een gevaar kan gaan betekenen voor het verkeer. Niet iedereen die je daar aan de telefoon krijgt zal namelijk helemaal snappen waarom je hun voor zoiets belt.

In elk gebied in Nederland is er wel een Dierenambulance actief. Kijk dus welke instantie er werkt in het gebied waar jij gaat wandelen. Bij hun kun je een rapport laten opmaken over een vermist huisdier. Mocht er dan iemand bellen dat ze een hond hebben gevonden, dan kunnen de gegevens aan elkaar gematched worden en kunnen hond en eigenaar snel herenigd worden.

Hier wist ik ook niks vanaf totdat ik ze nodig was. Maar er zijn door heel Nederland verschillende zoekteams actief die je helpen met het zoeken naar je hond. Door je hond bij hun aan te melden word er contact met je opgezocht en zullen vrijwilligers in de buurt op de hoogte worden gesteld dat daar een hond vermist is geraakt. Wie kan en wil komt je dan helpen zoeken naar je hond.

Het is ook een goed idee om ervoor te zorgen dat de Chip van je hond de vermist status krijgt. Hiermee kan je ervoor zorgen dat als iemand jouw kwijtgeraakte hond steelt dat dit problemen voor hem oplevert als hij de chip registratie wil veranderen en als de gegevens van de chip worden opgevraagd door een dierenarts.

Penning

Onderschat het belang van een penning niet. Mocht iemand jouw hond ergens vinden dan hoeven ze alleen maar op de penning te kijken om te weten wat de naam van je hond is en op welk telefoon nummer ze het baasje van de hond kunnen bereiken. Een penning aanschaffen en aan de halsband van je hond maken hoef je maar een keer te doen. Zo ben je snel voorbereid voor elke volgende keer dat je gaat wandelen met het hond.

Als het hond meerdere halsbanden en tuigen heeft kan je voor elke een aperte penning doen of hem steeds wisselen. Houd er wel rekening mee dat het metaal van de penning waarmee je hem vast maakt dan wel steeds slapper zal worden. Je kan dus beter meerdere penningen hebben.

Op deze manier weet de vinder direct wat te doen en hoeft er niet eerst een dierenambulance ingeschakeld te worden. Het nadeel daarvan is namelijk dat het meer tijd gaat kosten voordat jij en je hond weer met elkaar herenigd zijn. Daarnaast komen er dan ook nog kosten om de hoek kijken. Want als de dierenambulance moet uitrijden voor jouw hond, dan moet jij daarvoor een bepaald bedrag betalen. Dit is niet om jou te pesten, maar de dierenambulance, de brandstof en alle benodigde spullen kunnen niet betaald worden van lucht en bedankjes. Hoeveel het je gaat kosten verschilt per dierenambulance.

Duidelijke herkenbare foto’s van je hond

Het is belangrijk dat je scherpe en duidelijke foto’s hebt van je hond van verschillende hoeken waarop hij goed te herkennen is . Zo hebben mensen wat aan de foto en weten ze waar ze naar moeten zoeken als je een oproep gaat plaatsen op social media voor hulp of als je foto’s stuurt naar de dierenambulance voor het opmaken van een vermissingsrapport.

Neem ook eens de tijd om je hond goed te bestuderen en te kijken hoe de aftekeningen van je hond er uit ziet. Zijn er ook speciale eigenschappen die je hond heeft waaraan hij heel duidelijk te herkennen is? Als jouw hond witte benen heeft, zijn deze echt helemaal wit? Of zitten er hier en daar vlekjes in het wit als je goed kijkt?

Zo heeft mijn hond onder andere een mini bruin streepje precies tussen haar ogen (heeeeel goed kijken) en een heel dun wit lijntje achterop haar hoofd. Dit soort kleine details helpen met het identificeren van je hond.

Laten we eerlijk zijn dit is misschien wel het leukste om te doen om goed voorbereid te wandelen met je hond, want wie vind het nou niet leuk om foto’s te maken van zijn beste vriend?

EHBO artikelen voor jezelf en je hond

Oke ik weet nu al dat de kans klein gaat zijn dat je hierna gaat luisteren. Maar onderschat goed voorbereid zijn niet voor het wandelen met je hond. Je kan zelf struikelen, je hond kan in iets scherps gaan staan en er zijn nog talloze andere dingen die kunnen gebeuren tijdens een wandeling. De kans dat het gebeurd is klein, maar het kan zeker geen kwaad om een klein setje met basis EHBO artikelen mee te nemen voor jou en je hond. Neem ook tenminste 2 hondenschoentjes mee. Zo kun je de poot van je hond beschermen en schoonhouden als deze beschadigd raakt.

Een klein EHBO setje kan zelfs in je jaszak passen, neem een klein tasje mee of laat je hond dit dragen in een hondenrugzak. En doe desnoods een grote EHBO koffer in je auto. Dat is altijd wijs om te doen.

Zaklamp

Je hoeft geen survival pakket met je mee te nemen, maar vooral in de koudere maanden kan het een stuk sneller donker worden dan je door hebt. Er zijn hele kleine, lichtgewicht zaklampen te koop die makkelijk in je jaszak passen en die voor veel licht zorgen. Zo kun je je pad goed verlichten als de zon al onder is gegaan op het laatste gedeelte van je wandeling. En vooral als je je hond kwijt bent geraakt wordt het terug vinden ook een stuk makkelijker als je licht hebt. Deze zaklapjes kan je standaard in je jaszak laten, zodat je altijd goed voorbereid kan wandelen met je hond.

Drinkwater

Hond kwijt? Verdwaald geraakt? Is het toch wat warmer dan je dacht? Is de route verder dan je dacht? Water bij je hebben is belangrijk als je gaat wandelen. Neem dus altijd een flesje water mee als je gaat wandelen om te voorkomen dat je uitdroogt of gewoon last krijgt van je keel, omdat die zo droog is geworden.

In plaats van een flesje mee te slepen kun je ook waterfilters kopen waarmee je zelfs natuurwater kunt drinken. Zelf heb ik een Sawyer waterfilter. Scheelt je een hoop gesjouw, maar het is wel belangrijk dat je ergens loopt waar er water is, zoals een meertje.

Mijn verhaal

Vandaag kwam ik een herinnering van een jaar terug tegen op Facebook waarin mijn moeder me had getaged. In het bericht stond een oproep of mensen mijn hond hadden gezien, want Lily was er vandoor gegaan toen ze in aanraking was gekomen met een schrikdraad. In een klap herinner ik me die dag weer precies en hoop dit nooit meer te beleven.

Ik vertel het verhaal om je te laten weten dat het iedereen kan gebeuren en dat je je niet schuldig hoeft te voelen als het jou ook eens gebeurd. Ik hoop ook dat je wat van mijn verhaal kan leren en ziet waar wij zelf fouten hebben gemaakt. De fouten zal ik zelf ook in de tekst benoemen.

Meestal zijn wij redelijk goed voorbereid tijdens het wandelen met onze hond. Een flesje water mee, zaklampje standaard in de jaszak, een EHBO tas in de auto en een opgeladen telefoon. Ja je zal gaan lezen, dat we een aantal dingetjes een keertje niet bij ons hadden en dit gemerkt hebben.

Hoe het begon

We besloten naar een leuk gebied een klein stukje rijden van ons te gaan. Een mooie route waarbij Lily veel los kon lopen. We hadden het zo uitgezocht dat we voor het donker weer thuis zouden zijn. Eenmaal daar aangekomen zag ik dat mijn telefoon vele malen leger was dan normaal. Maar ach mijn vriend had zijn telefoon ook bij zich en wat moet er nou gebeuren in het bos he? (fout 1: altijd met een volle telefoon lopen, ook als je met anderen loopt)

Eenmaal in het bos liep Lily al snel los en ze luisterde keurig. Op den duur kwamen we bij een stuk waar ook schrikdraad was. Maar elke keer als Lily ook maar een beetje in de buurt kwam stuurde ik haar daarbij weg. Goed aan het managen, toch? Ja…. totdat mijn vriend en ik elkaar voor 2 seconden even aankeken tijdens het lopen en praten. Meer was er niet nodig voor Lily om met haar neus het schrikdraad aan te raken. (Fout 2: neem geen risico’s, gewoon aanlijnen als je in de buurt van gevaar bent. Je hebt een hond, geen kind die je iets kunt uitleggen en mee kunt redeneren)

De horror begon

We hoorden een gil van Lily en ik wist direct wat er gebeurd was. Ze had het schrikdraad aangeraakt. In een stressvolle draf liep ze snel weg. We probeerden haar nog terug te roepen, maar naar één keer terug kijken besloot ze dat ze toch echt snel bij het enge draad vandaan moest gaan. Toen dit gebeurde was het ongeveer 4 uur in de middag.

Dat het foute boel was had ik direct door. Door alle vieze sneeuw smurrie heen probeerde ik zo snel mogelijk achter haar aan te gaan (er lag een lekker laagje sneeuw en smurrie op die koude winterse dag). Maar je raad het al, ze was al snel uit beeld.

Mijn vriend en ik gingen beide een kant op om haar te zoeken. Het was Lily, die kon toch niet zo ver van ons vandaan zijn gegaan? Met tranen over mijn wangen vroeg ik mensen die ik tegenkwam of ze een bruin witte border collie met een roze halsband hadden gezien, maar helaas…niemand had Lily gezien.

Hulp inschakelen

De eersten die ik inlichtte waren mijn moeder en beste vriendin. Mijn beste vriendin was al snel bij me en had haar auto geparkeerd naast de weg waar ze mij toevallig tegenkwam. We gingen samen zoeken want die niet volle telefoon van mij, die zat op 2 of 5% accu toen ik haar tegenkwam. Ik weet het niet meer precies, maar weet wel dat hij op elk moment kon uitvallen.

We waren tegen die tijd al bijna 2 uur aan het zoeken. Pas toen begon ik met instanties inschakelen (Fout 3: neem direct contact op met de politie en dierenambulance als je hond kwijt is, wacht hier niet mee). Met de telefoon van mijn vriendin belden we eerst de politie om aan te geven dat er een hond op straat zou kunnen lopen en voor gevaar zou kunnen zorgen. Vervolgens belden we de dierenambulance om aan te geven dat er een vermiste hond was. Van hen kreeg ik de gegevens van een zoekteam. Dus ook Team HELD werd ingeschakeld.

Mijn moeder dook achter de computer en deed een oproep op Facebook. Had iemand Lily gezien? Ze nam zelfs persoonlijk contact op met mensen die ze kenden die in de buurt woonden. Het hele gebied werd op de hoogte gesteld. Het bericht werd meer dan 1,6 duizend keer gedeeld en de reacties waren overweldigend. Zo veel mensen die meeleefden en zelf ook even in het bos gingen zoeken om te kijken of ze Lily konden vinden.

Het werd ondertussen ook al donker en we hadden geen zaklampen bij ons. Door het bos bewegen werd dus een stuk lastiger.

Zoekteam

De eerst volgende persoon die kwam helpen, kwam met haar hond. Haar hond had wel wat ervaring met speuren en ze wou wel proberen of haar hond Lily kon vinden ondanks dat die niet gewend was om andere honden te moeten zoeken. Dus met 3 jonge vrouwen achter een Hollandse Herder aan die een spoor gevonden leek te hebben. Helaas konden we Lily niet vinden met haar hulp. Zij moest ook naar haar werk en stond op tijd, daarnaast werd het voor de hond ook steeds moeilijker. Dit was iets dat ze niet gewend was. De vriend van mijn beste vriendin pikte ons op met de auto en bracht ons terug naar de parkeerplaats. Mijn vriendin bleef nog bij me.

In de tussentijd had Team HELD contact gehad met mijn vriend en kwamen er mensen naar hem toe op de parkeerplaats om te helpen zoeken. Maar niet alleen mensen die bij Team HELD hoorden waren gekomen. Ook iemand die ik van school kende jaren geleden kwam met haar vriend. Kleine groepjes van twee personen gingen het donkere bos in opzoek naar Lily. In al die tijd had ook mijn vriend problemen gekregen met zijn telefoon die leeg was gelopen, dus dat ging lekker.

Einde van het zoeken

Na 6 uur lang gelopen te hebben zonder eten en drinken zat ik er doorheen. Ik had constant op adrenaline gelopen en kon niet meer. Het was ook al zo laat dat het voor iedereen te laat werd. We stonden met zijn allen bij onze auto, praten over wat de vervolg stappen waren.

Mijn vriend en ik zouden Lily haar bench van huis ophalen en op de parkeerplaats zetten in het geval dat Lily in de nacht de parkeerplaats zou terug vinden. Dan had ze haar eigen vertrouwde plekje. De volgende dag zouden er zoekhonden ingeschakeld kunnen worden.

Dat was ook het moment dat een van mijn lieve collega’s er met haar vriend aan kwam om te helpen. Ze was zo lief geweest om wat te eten (en drinken?) mee te nemen. Een beetje te laat voor het zoeken, maar ze wou mijn vriendin wel terug brengen naar haar auto (die had hem langs de weg gezet, weet je nog?).

En toen?

Dus iedereen ging een kant op. Toen wij bijna thuis waren kreeg ik telefoon (telefoon opgeladen in de autolader). Er was goed nieuws. Lily was gevonden!!!

Toen mijn beste vriendin naar haar auto werd gebracht door mijn collega en haar vriend kwamen ze Lily tegen. Lily had de auto van mijn vriendin gevonden en was daar gaan wachten. Ze is gek op die vriendin (echt verliefd gewoon) en kende en herkende de auto.

Wij keerden direct om en waren in 10 minuten herenigd met ons hondje. Ik was zo opgelucht! Lily mankeerde niks en had alleen honger. In de zoek team Whatsapp groep werd het goede nieuws direct gedeeld.

Eenmaal thuis hebben we de politie en dierenambulance op de hoogte gesteld dat Lily gevonden was (belangrijk om te doen!). Vervolgens eten besteld en zijn we gezellig met zijn 3en op de bank gekropen.

De dagen erop gedroeg Lily zich alsof er niets was gebeurd. Wij daarentegen zijn bijna een week lang kapot geweest van dit avontuur.