In 2019 kwam mijn eerste eigen hond in m’n leven. Ik was super blij met Lily en ging hard aan de slag met haar trucjes leren. Maar netjes aan de lijn lopen en andere opvoedingsdingen kregen wat minder aandacht (oeps). Het is dan ook niet voor niks dat we haar ook wel onze eerste pannenkoek noemen (die mislukken altijd). Gelukkig heb ik het trekken aan de lijn later wel aangepakt en loopt ze nu heel fijn met me mee.
In 2022 kwam Emori op mijn pad en met haar heb ik vanaf het begin goed gewerkt aan netjes aan de lijn lopen en komen wanneer ik haar riep. Lily en Emori zijn dan ook echt “mijn” dames.
Echter was daar ook Gohan in het nest en mijn vriend wou hem wel graag. Dat vond ik goed. MAAR! Ik zou hem niet gaan trainen, ik had genoeg werk aan mijn dames… Je voelt de bui al hangen denk ik.
We nemen even een sprong vooruit in de tijd van bijna 3 jaar -->
Gohan trekt keihard aan de lijn en door ons veranderde gezinssituatie ben ik degene die hem vaak moet uitlaten en daarmee moet dealen. Oh en dat ook met een kinderwagen erbij.
Ik was er helemaal klaar mee (soms stront chagrijnig erdoor) en besloot om toch maar wel de training van Gohan op me te nemen. Alle kennis die ik had opgedaan door het trainen van onze teven en alles wat ik verder tot me kon nemen en gebruiken heb ik gestoken in het trainen van Gohan.
En dit heb ik besloten om vast te gaan leggen op camera en in een cursus te gieten, zodat dit veel voorkomende probleem ook door andere mensen aangepakt kon worden.
En toevallig hebben we ook een puppy van iemand anders bijna 2 maanden bij ons gehad, dus die heb ik ook met precies dezelfde methode een mooie basis kunnen geven om netjes aan de lijn mee te lopen en veel waarde te hechten aan contact blijven maken met de begeleider.